T jak komar

Katarzyna Wiśniewska

wkomponowałeś nas
w kolorystkę
nieba

wygrywając melodię
na co drugiej strunie
dziurawej gitary
ozonowej

nie dziw się
nie możemy złapać rytmu

porwani
tańczymy na krawędzi kosmicznej przestrzeni

i tylko tęsknota
dowodem na bliskość gwiazd